○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○



بادبادک با آن که میداند زندگی اش به نخی بند است
بازهم در آسمان میرقصد و میخندد
بخند و نگران نباش بدان که نخ زندگی در دست خداست
زندگی باید کرد گاه با یک گل سرخ گاه با یک دل تنگ گاه باید رویید در پس یک باران گاه باید خندید بر غم بی پایان
زندگی باور می خواهد

آن هم از جنس امید هر کجا خسته شدی یا که پر غصه شدی ! تو بگو از ته دل
من خدا را دارم

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○